| ردیف |
شایستگی‌های عمومی
|
اجزای مهم شایستگی
|
| ۱ |
دانش مدیریت استراتژیک |
طراحی و بازطراحیِ مدلِ کسب‌وکار- تعیین اهداف – تعیین استراتژی – تدوین برنامه عملیاتی |
| ۲ |
دانش مدیریت مالی |
تأمین منابع مالی – تحلیل فرصتهای سرمایه‌گذاری – ترجمه استراتژی‌های گروه به رویه‌های مالی شرکت – تحلیل و گزارش‌گریِ عملکرد مالی |
| ۳ |
دانش مدیریت سرمایه انسانی |
فرایندهای جذب – مدیریت استعداد – آموزش و توانمندسازی – مدیریت عملکرد – انگیزش – کار تیمی |
| ۴ |
دانش مدیریت عملیات |
طراحی ساختار – طراحی شغل – به‌کارگماری و نیروگردانی – تعیین سازوکارهای نظارتی – مدیریت پروژه – طراحی فرایندها |
| ۵ |
مدیریت بهره‌وری |
بهره‌برداری بهینه از زمان – تخصیصِ بهینه زمان بین اولویت‌های سازمانی – تخصیصِ بهینه منابع مالی و انسانی بین اهدافِ شرکت – نظم در حضور و ممکن ساختنِ مدیریت زمان برای همکاران – چابکی در پاسخگویی |
| ۶ |
یادگیریِ چابک و کاربردی |
شناساییِ واقع‌بینانهٔ کاستی‌های مهارتی و شایستگی – کشفِ منابعِ مناسبِ یادگیری- استفاده بهینه از یادگیری مشاهده‌ای – ایفای نقش ناظر و درس‌آموزی از تجربه‌های خود – تعدیلِ سریع در الگوی ذهنی و الگوی رفتاری براساس بازخوردهای دریافتی |
| ۷ |
تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری |
مثبت‌گرایی و امید در تفسیر وقایع سازمانی – مواجه‌ٔ واقع‌‌بینانه با شکست‌‌های سازمانی و مدیریتی – تجمیعِ قوا و احیایِ انگیزه بعد از خطاها و شکست‌ها – انطباق‌پذیری در مواجهه با تغییراتِ محیطی و سازمانی |
| ۸ |
راهبریِ همکاران |
شناساییِ نظام فکری و انتظاراتِ همکاران – شناسایی محرک‌های انگیزشیِ هر فرد – ایجاد چشم‌انداز و اهداف برای هر فرد |
| ۹ |
مربی‌گری و اعتمادسازی |
کمک به هر فرد برای بازاندیشی در الگوهای فکری – کمک به هر فرد در بازبینیِ الگوهای ارتباطیِ چالش‌برانگیز – ارائه بازخوردهای سازنده – پایبندی به تعهدات – حفظ تعادل بین منافعِ همکاران و سازمان – پایبندی به قواعدِ اخلاقی – پرهیز از سیاسی‌کاری‌های مخرّب و خودخواهانه |
| ۱۰ |
هوش هیجانی |
شناسایی احساسات و هیجاناتِ خود – مدیریت احساسات و هیجاناتِ خود – درکِ احساسات و هیجاناتِ دیگران – متناسب‌سازی واکنش و رفتارِ خود با وضعیت احساسیِ طرفِ مقابل |
| ۱۱ |
ایجاد و راهبریِ ارتباطِ مؤثر |
فهمِ الگوی ارتباطیِ ترجیحیِ هر فرد – امکانِ تطبیقِ الگوی ارتباطیِ خود با دیگران – بازبینی و بهبودِ الگوی ارتباطیِ خود بر اساس بازخوردها – به‌کارگیریِ مؤثر و هوشمندانهٔ زبان بدن |
| ۱۲ |
ایجاد و راهبریِ گفت‌وگویِ مؤثر |
حضورِ آگاهانه و گوش دادنِ مؤثر – درکِ شفاف از پیامِ انتقالیِ مورد نظر – انتقالِ شفافِ پیام – متناسب‌سازی زبان و واژگان با ویژگی‌های مخاطب – بازخورددهیِ به‌هنگام برای بهبودِ مسیرِ گفت‌وگو – پرهیز از اِعمالِ کلیشه‌ها، خطاهای ادراکی و پیش‌داوری‌ها در تفسیرِ پیامِ مخاطب |
| ۱۳ |
تفکّر سیستمی |
درک مفاهیم پایهٔ سیستم (مرز، بازخورد، انطباق‌پذیری و…) – تعریف روابط متقابلِ اجزای سیستم – فهمِ چگونگی ارتباطِ سیستم‌ها در سطوح و لایه‌های مختلف سازمانی – توجه به منافعِ سایر اجزای سیستم در تصمیماتِ سازمانی – پایبندی به قواعد و رویه‌های سازمانی |
| ۱۴ |
تفکّر استراتژیک |
توانِ شناساییِ Big Picture در مواجهه با موضوعات- به‌کارگیری رویکرد بلندمدت در برنامهریزی و تصمیمگیری- توانِ «نه گفتن» در انتخابهای کلیدی و به فرصتهای جذاب- توانِ انتخابِ مسیرها و راهکارها متناسب با منابع و ظرفیتهای سازمانی- تحلیل و مدیریت ریسکهای سازمانی |
| ۱۵ |
تفکّر تحلیلی و حل مسئله |
تشخیصِ اطلاعات مفید و سالم – ترکیبِ اطلاعات مرتبط و هم‌پوشان – کشفِ ریشه‌های اصلیِ مسئله – تشخیصِ مسئله از مسئله‌نما – تجزیه مسائلِ بزرگ و چندوجهی به مسئله‌های قابلِ مدیریت |
| ۱۶ |
تصمیمگیری |
شناسایی راهکارهای متنوع – شناسایی شاخص‌های ارزیابیِ راهکارها – انتخاب راهکار بهینه – استفادهٔ حداکثری از منابع دانشی در تصمیمگیری – قاطعیت و شفافیت در تصمیمگیری – به‌کارگیریِ الگوهای مختلفِ تصمیمگیری در موقعیت‌های مختلف – جمع‌بندیِ مناسبِ تصمیم بر اساس فوریتِ زمان |
| ۱۷ |
تفکّر انتقادی |
خودانتقادی و پرسش‌گری در قبال الگوهای ذهنیِ خود – شناساییِ پیش‌فرض‌های نهفته در گفتار و رفتارِ دیگران – چالش‌گری در مواجهه با الگوهای ذهنیِ دیگران – پرسش‌گری در مواجهه با هنجارها و استانداردهای سازمانی و مدیریتی |
| ۱۸ |
پیش‌گامی و خلاقیت |
میل به ورود به عرصه‌های ناشناخته و چالشی، در چارچوبِ مأموریت گروه باران – ایجاد چشم‌اندازهای تازه و بدیع در مواجهه با مسائل سازمانی – کشف مسیرهای نو |
| ۱۹ |
انعطاف‌پذیریِ شناختی |
مواجهه با موضوعات از دریچه‌های تخصصیِ متنوع – شفاف‌سازیِ دریچهٔ نگاهِ خود به موضوعات – گفت‌وگوپذیری در قبالِ رویکردهای دیگران در پرداختن به موضوعات – توانِ درک دریچه‌های ذهنیِ دیگران در پرداختن به موضوعات |
| ۲۰ |
راهبری تغییر |
تبیینِ ضرورتِ تغییر سازمانی – ایجاد چشم‌اندازِ امیدوارکننده از تغییراتِ ضروری – بسیجِ منابع و ایجادِ ائتلاف حولِ تغییرِ لازم – حفظ انگیزشِ ذینفعان در مسیرِ تغییر – نهادینه کردن تغییر و جلوگیری از برگشت به نقطهٔ قبل از تغییر |